Isabel Godinho 
doet verslag van een bijzondere ervaring tijdens haar werk:
Heb hem ff gecheckt: Van de planning kreeg ik te horen dat ik voor 3 weken naar een locatie moest gaan die eigenlijk niet zo leuk is, de beheerster heeft psychose en is best heel erg negatief ingesteld, na een val met de fiets heeft ze de hand heel erg beschadigd, ze loopt met een brace, deze draagt ze dag en nacht en ze wacht op een operatie.
Maandag kom ik binnen en ze begint meteen hele nare verhalen te vertellen van een andere locatie waar ze 3 maanden heeft gestaan op arbeidstherapie. Ik hoor dit zo allemaal aan en vind het eigenlijk niet kunnen. Ik zeg tegen haar dat ze hiervan een melding moet doen bij de manager.
‘Dat durf ik niet en ik kan niet zo goed Nederlands schrijven’ zegt ze. Deze dame is zo gemanipuleerd, gekleineerd, bezeerd enz., ik werd er verdrietig van en zei tegen haar: ‘ik help je wel, ,ik ben ook geen expert met schrijven maar ik help je wel, straks na het werk gaan we een email schrijven’.
We gingen verder met ons werk, hoe meer ik aan haar verhaal dacht hoe meer ik haar pijn voelde en kreeg het heel erg op mijn hart om voor haar te gaan bidden.
Ik riep haar naar kantoor en vroeg haar of ik voor haar mocht bidden, dat mocht wel. Ik legde mijn hand op haar hoofd en begon voor haar te bidden. Toen ik klaar was zei ze: ‘Wat heb jij met mij gedaan mijn hoofd werd heel erg warm’, en ze begon te huilen.
Ik zei tegen haar dat ik niets had gedaan maar Jezus.
Ze keek me met grote ogen en ongeloof aan, de hele middag heb ik haar het evangelie verteld, ze vond het allemaal heel boeiend. Ik wilde aan haar vragen of ze Jezus in haar hart wilde aannemen, maar ik had mijn script niet mee, diezelfde middag heb ik hem meteen in mijn portemonnee gedaan.
Dinsdag toen ik binnen kwam was ze heel erg opgewonden de manager zou woensdag met haar komen praten naar aanleiding van de mail die we gestuurd hebben. Vandaag heeft ze haar gesprek gehad en alles verliep positief, ze was heel blij dat er naar haar geluisterd werd en dat er iets aangedaan wordt.
Toen we weer alleen waren kwam ze naar me toe en zei:’ Isabel sinds jij voor me gebeden hebt en mijn hoofd warm werd is alles anders ik voel me beter’
Ik zeg tegen haar: ‘als je Jezus in je hart neemt dan wordt het alleen maar mooier!’ Dat wilde ze wel, huilend heeft mijn collega Jezus in haar hart genomen engel ik ook meteen voor haar hand gebeden en uitgenodigd om een keer met mij mee te gaan naar de kerk, daar ging ze nog over nadenken ( ik bid ervoor, bid je mee? )
We gingen weer aan het werk en ineens zie ik dat ze haar brace afdoet en op het aanrecht zet. Na 3 kwartier gingen we ons omkleden om naar huis te gaan en ik zeg tegen haar:’ Vergeet je brace niet. ‘Oh’, zegt ze, ‘waar is die?’ Ik zeg: ‘bij het aanrecht, heb je zelf afgedaan en je hebt al 3 kwartier gewerkt zonder brace… Met tranen in haar ogen kwam ze me omhelzen ze bedankte me en zei:’ Je bent een geschenk van God!’
Ik zei: ‘je moet mij niet bedanken maar Jezus’
Ze strekt haar armen uit en zegt: ‘Dank u Jesus!
Feest in de hemel!
