Edwin, Gent , 16/2/2019
Vandaag ben ik samen met mijn buurman en zijn dochter uit Syrië naar Gent geweest.
Daar halen hun vlees bij de slager. Meestal gaan we dan kip halen en eten deze met turks brood op de trapingang of op het bankje bij de st Jozefkerk. Daar hebben we Frederick toen ontmoet. Voor diegene die dit stukje getuigenis niet hebben gevolgd…omdat deze site niet bestond, zal ik ( hopelijk kort ) vertellen wat hier de afgelopen maanden is gebeurd.
We kwamen hier zoals ik al vertelde om boodschappen te doen. Deze gemeente organiseerde 1 zaterdag in de maand een ontmoeting d.m.v. het uitdelen van babbelsoep.
Zo stond er een band met mensen die in deze buurt woonden en werken. 1 vd mensen die trouw kwam was Frederick. Op een zaterdag vertelde hij dat de dominee plotseling was overleden en de kerk gesloten was…. maar God had toch een plan, dat geloofde ik… en de vele lieveheersbeestjes in diverse kleuren en types die op de voorgevel van de kerk verschenen leken Gods idee of belofte te zijn. Maar deze man( Frederick) was daarvoor nog ontmoedigd…echter doen hij dit zag veranderde zijn gezicht..hij dronk nog wel bier….maar heb hiervoor met hem gebeden.
Afijn…onderweg naar de st Jozefkerk gebeurde het volgende. Een afrikaanse( mogelijk marokaanse) man met een baseballpet met daarop vlammen en een doodskop erop ging te keer naar Michael( de dakloze man met de baard). Ook beweerde hij een goede man te zijn..en zelfs dat hij Isa heette. Het buurmeisje vond het maar een enge man…hij zei ook “broer” tegen mij..terwijl hij mij niet kende. Ik zei hem dat hij nooit een broer kon zijn..zelfs niet de naam van “Jezus” kon hebben.. hij werd boos tegen mij en we besloten even wat boodschappen naar de auto te brengen…daar wachtte een parkeerbon van 30 euro’s op ons..
Maar tijdens het lopen vroeg ik aan het buurmeisje of ik ander mocht bidden dat deze man weg zou gaan als we terug kwamen…we wilden echt op die plek gaan eten.
Dus bidden….met hele gewone vragen..maar ook gebiedend dat die plek een heilige plek is.
Terwijl we terugliepen kwamen we een kameraad van deze man met de baseballpet tegen en ik vraag aan hem wat deze man mankeerde. Hij antwoordde dat hij gewoon dronken is…maar ik geloof er niets van.
Ik geloof dat God ons de autoriteit gaf om deze geest weg te sturen.
Tetwijl we aankomen zien we de man met de baseballpet zich uit de voeten maken..en de standaard van zijn fiets terugschoppend gaat hij , zonder een blik naar ons te werpen, fietsend weg…Halleluja!!
Maar er is nog meer aan de hand. Frederick ziet er stukken beter uit. Zijn haar is netje geknipt en zijn gezicht is ook positiever..Prijs de Heer. Hij verteld dat hij al 27 dagen geen bier meer drinkt..maar cola. Wooouuuwww. Wat dienen we een machtige en goede God.
Dan vraag ik aan hem wat zijn buurman mankeerd.. Frederick verteld dat hij in afwachting is voor een operatie aan zijn rug..maar gezien zijn toestand ziet het er niet naar uit dat dit spoedig zal gebeuren.
Ik vraag of ik voor hem mag biddem en handem opleggen…maar eerst vraag ik of ik zijn benen mag opmeten.. hij begrijpt het niet..dus begin ik het voor te doen bij Frederick.
Een klein verschil wordt door de Here Jezus weer techt gemaakt..
Dan vraag ik aan Michael of hij wil gaan zitten. Zijn linkerbeen is meer dan een centimeter langer..misschien wel 2.
En na een korte stop…doormiddel van handoplegging gaat er pijn weg..we meten opnieuw en de benen zijn gelijk…supergaaf! Echt de Heer was volop bezig.
Verder nog wat gebeden…ik vergat het reddingsgebed, stom zeg.
Maar er passeerden mensen die wel nieuwsgierig waren…dus misschien een andere keer maar. Het buurmeisje was nu ook wat enthousiaster geworden…ze wilde eten daar gaan uitdelen. En mijn buurman wilde daar de trap schoonmaken..
Het was een mooie middag zo. Erg blij dat ik in autoriteit ben uit gaan stappen..maar gelukkig niet alleen..maar in Zijn Naam. Jezus!!!
